Vrijwilligster Brigit: "Als maatje kun je veel voor iemand betekenen"

Brigit (20) is maatje van een jonge vrouw met autisme

Toen Brigit voor haar studie SPH vrijwilligerswerk moest doen, wilde ze graag werken met jongeren. “Om binnen de ggz iets met jongeren te doen, moet je ervaren zijn. Via school kwam ik in contact met de Vriendendienst van StiB. Het is een laagdrempelige manier om met leeftijdgenoten te kunnen werken.”

Vertrouwen winnen

Na aanmelding bij de Vriendendienst, werd ze maatje van een jonge vrouw met autisme. “Ik had wat voorkennis over autisme, maar ging er verder neutraal in. In het begin was het aftasten. Mijn maatje gaf aan dat ze mensen niet snel vertrouwt. Dat vertrouwen moest ik echt winnen. Uiteindelijk ging dat redelijk snel. Ik heb me in het begin wat terughoudend opgesteld. Ik ben best open en een beetje sarcastisch van mezelf. Dus ik heb bewust een stapje terug gedaan. Naarmate we elkaar beter leerden kennen, kon ik inschatten wat ik wel en niet kon doen. Ik merk nu dat ze me vertrouwt, doordat ze persoonlijke dingen deelt. Bij vertrek zegt ze vaak dat ze het fijn vond dat ik er was.”

Meer buiten

Brigit bezoekt haar maatje een keer per week. “In het begin bleven we vooral thuis, omdat ze het lastig vond om naar buiten te gaan. We keken dan samen een film of deden een spelletje. Later gingen we steeds iets meer naar buiten, bijvoorbeeld lunchen in de stad.” Het maatje van Brigit heeft niet veel contacten. “Ze is vooral thuis. Door het maatjescontact komt ze meer buiten en onder de mensen.”

Het doet diegene goed

“Maatje zijn, betekent dat je sociaal en soms flexibel moet zijn”, vertelt Brigit. “Als we afspreken om naar buiten te gaan, maar het gaat die dag niet zo goed, dan doen we iets anders.” Maatje zijn is volgens Brigit een laagdrempelige manier om iemand te helpen. “Ik kan het zeker aanraden. Ik heb veel over autisme geleerd. En als maatje kun je veel voor iemand betekenen. Het doet diegene goed.”