Onzichtbare mantelzorgers zichtbaar maken

Je partner heeft een depressie. Je dochter een eetstoornis. Of je moeder heeft schizofrenie. Ben je dan mantelzorger? Bij de term mantelzorg denken we al snel aan iemand die boodschappen voor zijn moeder met dementie doet. Of aan iemand die zijn zieke partner verzorgt. Maar mensen van wie hun naaste psychisch kwetsbaar is? Die zien zichzelf vaak niet als mantelzorger. Laat staan dat mensen in hun omgeving ze zo zien. Onterecht. Want deze mensen bieden juist lange en intensieve zorg. Niet altijd fysiek, maar wel mentaal. Ze geven emotionele steun, stellen schema’s op, checken continu hoe het met hun naaste gaat, houden het medicijngebruik in de gaten en maken zich vaak (veel) zorgen.

Mentale belasting onderschat
Die mentale belasting wordt nogal eens onderschat. Helemaal omdat deze mantelzorgers hun verhaal vaak niet durven te delen. Want taboes spelen nog altijd een grote rol. Ze zorgen ervoor dat veel mantelzorgers niet durven praten over de psychische problemen van hun naaste. Laat staan dat ze hulp zoeken. Terwijl juist deze mantelzorgers hulp en steun hard nodig hebben. Zowel van mensen uit hun omgeving als van professionals. Ze ervaren namelijk een hogere belasting dan de gemiddelde mantelzorger. Ruim een derde van deze mantelzorgers is overbelast. Ze voelen zich eenzaam, onbegrepen en onzeker.

Tijd voor erkenning
BredaMantelzorg wil er binnen de gemeente Breda voor zorgen dat deze mantelzorgers meer erkenning krijgen. Dat het zorgen voor mensen met psychische kwetsbaarheid bespreekbaar wordt en vooroordelen verminderen. Vooroordelen over mensen die psychisch kwetsbaar zijn én vooroordelen die de psychisch kwetsbaren over zichzelf hebben. Het (zelf)stigma moet eraf. Als dat gebeurt, durven ook mantelzorgers makkelijker over hun thuissituatie te praten. Dan herkennen ze zich in de term mantelzorger, accepteren ze dat het zwaar is en durven ze eerder hulp te vragen.

Boodschap breed delen
Dit jaar starten we het project ‘De onzichtbare mantelzorger’. Stap één is het maken van een gelijknamig boekje, met daarin onder meer tips, ervaringsverhalen, ondersteuningsmogelijkheden en handige apps. Dit boekje willen we zo breed mogelijk verspreiden. Want ook de maatschappij en professionals moeten meer oog krijgen voor de grote groep ggz-mantelzorgers. Iedereen moet de mantelzorger erkennen. ‘Zie je ze? Luister je naar ze? Bied je ze hulp als ze het moeilijk hebben?’ Die boodschap willen we zo breed mogelijk delen.

Betere hulp
BredaMantelzorg hoopt meer mantelzorgers in beeld te krijgen en ze te informeren, te adviseren en ondersteuning te bieden. We willen ze hun verhaal laten vertellen, ze helpen om de balans terug te vinden, grenzen leren stellen. We gaan kijken welke interventies hierbij het beste helpen. Ook hopen we de mantelzorgers in contact te brengen met lotgenoten en – wanneer nodig – door te verwijzen. Voor het zover is, hebben we met elkaar nog veel werk te doen. Maar we hopen dit jaar mooie stappen te zetten om de onzichtbare mantelzorger een stuk zichtbaarder te maken